зулу́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зулу́скі зулу́ская зулу́скае зулу́скія
Р. зулу́скага зулу́скай
зулу́скае		 зулу́скага зулу́скіх
Д. зулу́скаму зулу́скай зулу́скаму зулу́скім
В. зулу́скі (неадуш.)
зулу́скага (адуш.)		 зулу́скую зулу́скае зулу́скія (неадуш.)
зулу́скіх (адуш.)
Т. зулу́скім зулу́скай
зулу́скаю		 зулу́скім зулу́скімі
М. зулу́скім зулу́скай зулу́скім зулу́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зулу́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зулусаў, належыць ім. Зулуская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зулу́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зулу́ска зулу́скі
Р. зулу́скі зулу́сак
Д. зулу́сцы зулу́скам
В. зулу́ску зулу́сак
Т. зулу́скай
зулу́скаю		 зулу́скамі
М. зулу́сцы зулу́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зулу́сский зулу́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зулу́сы, ‑аў; адз. зулус, ‑а, м.; зулуска, ‑і, ДМ ‑лусцы; мн. зулускі, ‑сак; ж.

Народнасць Паўднёвай Афрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)