зулу́ска
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зулу́ска |
зулу́скі |
| Р. |
зулу́скі |
зулу́сак |
| Д. |
зулу́сцы |
зулу́скам |
| В. |
зулу́ску |
зулу́сак |
| Т. |
зулу́скай
зулу́скаю |
зулу́скамі |
| М. |
зулу́сцы |
зулу́сках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зулу́ска зулу́ска, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зулу́сы, ‑аў; адз. зулус, ‑а, м.; зулуска, ‑і, ДМ ‑лусцы; мн. зулускі, ‑сак; ж.
Народнасць Паўднёвай Афрыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)