зу́лу

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. зу́лу зу́лу
Р. зу́лу зу́лу
Д. зу́лу зу́лу
В. зу́лу зу́лу
Т. зу́лу зу́лу
М. зу́лу зу́лу

Іншыя варыянты: зулу́.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зулу́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. зулу́ зулу́
Р. зулу́ зулу́
Д. зулу́ зулу́
В. зулу́ зулу́
Т. зулу́ зулу́
М. зулу́ зулу́

Іншыя варыянты: зу́лу.

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зу́лу

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. зу́лу зу́лу
Р. зу́лу зу́лу
Д. зу́лу зу́лу
В. зу́лу зу́лу
Т. зу́лу зу́лу
М. зу́лу зу́лу

Іншыя варыянты: зулу́.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зулу́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. зулу́ зулу́
Р. зулу́ зулу́
Д. зулу́ зулу́
В. зулу́ зулу́
Т. зулу́ зулу́
М. зулу́ зулу́

Іншыя варыянты: зу́лу.

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зу́лу

1. зу́лу нескл., м. и ж., мн.;

2. прил. зу́лу неизм.;

язы́к зу́лу мо́ва зу́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зулу́, нескл.

1. Тое, што і зулусы.

2. Мова зулусаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)