зубі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зубі́льны зубі́льная зубі́льнае зубі́льныя
Р. зубі́льнага зубі́льнай
зубі́льнае		 зубі́льнага зубі́льных
Д. зубі́льнаму зубі́льнай зубі́льнаму зубі́льным
В. зубі́льны (неадуш.)
зубі́льнага (адуш.)		 зубі́льную зубі́льнае зубі́льныя (неадуш.)
зубі́льных (адуш.)
Т. зубі́льным зубі́льнай
зубі́льнаю		 зубі́льным зубі́льнымі
М. зубі́льным зубі́льнай зубі́льным зубі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зубі́льны I зуби́льный

зубі́льны II тех. зубри́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зубіла. Зубільнае лязо. Зубільнае долата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубі́ла, -а, мн. -ы, -біл і -аў, н.

Ручны інструмент, род долата для апрацоўкі металу і каменю.

|| прым. зубі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зуби́льный зубі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубри́льный техн. зубі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)