зу́бік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зу́бік |
зу́бікі |
| Р. |
зу́біка |
зу́бікаў |
| Д. |
зу́біку |
зу́бікам |
| В. |
зу́бік |
зу́бікі |
| Т. |
зу́бікам |
зу́бікамі |
| М. |
зу́біку |
зу́біках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зу́бік м., уменьш. зу́бик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зу́бик уменьш. зу́бік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)