зубры́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зубры́ха |
зубры́хі |
| Р. |
зубры́хі |
зубры́х |
| Д. |
зубры́се |
зубры́хам |
| В. |
зубры́ху |
зубры́х |
| Т. |
зубры́хай
зубры́хаю |
зубры́хамі |
| М. |
зубры́се |
зубры́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зубры́ха ж., зоол. (самка зубра) зубри́ха
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зубры́ха, ‑і, ДМ ‑рысе, ж.
Самка зубра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зубри́ха зоол. (самка зубра) зубры́ха, -хі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)