зубо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зубо́ўны |
зубо́ўная |
зубо́ўнае |
зубо́ўныя |
| Р. |
зубо́ўнага |
зубо́ўнай зубо́ўнае |
зубо́ўнага |
зубо́ўных |
| Д. |
зубо́ўнаму |
зубо́ўнай |
зубо́ўнаму |
зубо́ўным |
| В. |
зубо́ўны (неадуш.) зубо́ўнага (адуш.) |
зубо́ўную |
зубо́ўнае |
зубо́ўныя (неадуш.) зубо́ўных (адуш.) |
| Т. |
зубо́ўным |
зубо́ўнай зубо́ўнаю |
зубо́ўным |
зубо́ўнымі |
| М. |
зубо́ўным |
зубо́ўнай |
зубо́ўным |
зубо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зубо́ўны: з. скры́гат зубо́вный скре́жет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скры́гат, -ту м. скре́жет;
◊ с. зубо́ўны — уст. скре́жет зубо́вный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скре́жет м. скры́гат, -ту м., скрыгата́нне, -ння ср.;
◊
скре́жет зубо́вный скры́гат зубо́ўны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)