зрэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Прарэдзіць, зрабіць радзейшым (пра пасевы, лес і пад.).

З. густыя ўсходы агуркоў.

2. Пасеяць рэдка, радзей, чым трэба.

З. пасевы.

|| незак. зрэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зрэ́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрэ́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрэ́джу зрэ́дзім
2-я ас. зрэ́дзіш зрэ́дзіце
3-я ас. зрэ́дзіць зрэ́дзяць
Прошлы час
м. зрэ́дзіў зрэ́дзілі
ж. зрэ́дзіла
н. зрэ́дзіла
Загадны лад
2-я ас. зрэ́дзь зрэ́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зрэ́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зрэ́дзіць сов. прореди́ть; изреди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Зрабіць радзейшым; прарэдзіць (пасевы, лес і пад.). Зрэдзіць густыя ўсходы агуркоў. Зрэдзіць дрэвы.

2. Пасеяць рэдка, радзей, чым трэба. Зрэдзіць пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изреди́ть сов. зрэ́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зрэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрэджваць — зрэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)