зрыжэ́ць гл. рыжэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрыжэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрыжэ́ю зрыжэ́ем
2-я ас. зрыжэ́еш зрыжэ́еце
3-я ас. зрыжэ́е зрыжэ́юць
Прошлы час
м. зрыжэ́ў зрыжэ́лі
ж. зрыжэ́ла
н. зрыжэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час зрыжэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зрыжэ́ць сов. порыже́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрыжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Зрабіцца рыжым. Валасы зрыжэлі. Трава зрыжэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

1. Станавіцца рыжым, рыжэйшым.

Валасы рыжэюць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. рыжае).

На палянах рыжэе леташні бур’ян.

|| зак. зрыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.) і парыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)