назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зрушэ́ння | |
| зрушэ́нню | |
| зрушэ́ннем | |
| зрушэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зрушэ́ння | |
| зрушэ́нню | |
| зрушэ́ннем | |
| зрушэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зру́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца;
Скрануцца, рухаючыся, перамясціцца.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зру́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны;
Скрануць, рухаючы; перамясціць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́віх, -у,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дыслака́цыя, -і,
1. Размяшчэнне ваенных аб’ектаў, сухапутных войск, размеркаванне ваеннай авіяцыі або караблёў на месцах базіравання.
2.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паралакты́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыслака́цыя, ‑і,
1. Размяшчэнне войск на тэрыторыі краіны або размеркаванне караблёў флоту па портах.
2.
3.
[Фр. dislocation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сдвига́ние
1. ссо́ўванне, -ння
2. ссо́ўванне, -ння
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)