зруша́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зруша́ю зруша́ем
2-я ас. зруша́еш зруша́еце
3-я ас. зруша́е зруша́юць
Прошлы час
м. зруша́ў зруша́лі
ж. зруша́ла
н. зруша́ла
Загадны лад
2-я ас. зруша́й зруша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зруша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зруша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Незак. да зрушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зру́шу зру́шым
2-я ас. зру́шыш зру́шыце
3-я ас. зру́шыць зру́шаць
Прошлы час
м. зру́шыў зру́шылі
ж. зру́шыла
н. зру́шыла
Загадны лад
2-я ас. зру́ш зру́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час зру́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замяні́цца, ‑мянюся, ‑менішся, ‑меніцца; зак.

1. З’явіцца на змену адно другому. Старое замянілася новым.

2. чым. Разм. Памяняцца чым‑н. з кім‑н. Замяніліся шапкамі.

3. у што. Разм. Ператварыцца, перарабіцца ў што‑н. [Незнаёмы:] Трэба ісці не азірацца, — бо хто азірнецца — у слуп спячы заменіцца, якога і перуны пасля з месца не зрушаць. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)