зружаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зружаве́ю |
зружаве́ем |
| 2-я ас. |
зружаве́еш |
зружаве́еце |
| 3-я ас. |
зружаве́е |
зружаве́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зружаве́ў |
зружаве́лі |
| ж. |
зружаве́ла |
| н. |
зружаве́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зружаве́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зружаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Зрабіцца ружовым; паружавець. Забалелі, Зружавелі Яблыні і вішні. Бялевіч. На яго зірнуўшы, Ева ўся, як кветка, зружавела. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)