зро́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зро́шчванне
Р. зро́шчвання
Д. зро́шчванню
В. зро́шчванне
Т. зро́шчваннем
М. зро́шчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зро́шчванне ср., прям., перен. сра́щивание;

з. касце́й — сра́щивание косте́й;

з. прамысло́вага і фіна́нсавага капіта́лу — сра́щивание промы́шленного и фина́нсового капита́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зро́шчванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрошчваць — зрасціць.

2. Цеснае злучэнне, зліццё чаго‑н. з чым‑н. Зрошчванне банкавага капіталу з прамысловым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрасці́ць, зрашчу́, зро́сціш, зро́сціць; зро́шчаны; зак., што.

1. Лечачы, даць магчымасць зрасціся.

З. зламаную косць.

2. Злучыць вельмі шчыльна, звязаць (спец.).

З. канцы каната.

|| незак. зро́шчваць, -аю, -аеш, -ае; наз. зро́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сра́щивание

1. зро́шчванне, -ння ср.;

2. злучэ́нне, -ння ср., зро́шчванне, -ння ср.; зва́рванне, -ння ср.;

3. з’ядно́ўванне, -ння ср.; см. сра́щивать;

4. (слияние, тесное соединение) зро́шчванне, -ння ср.;

сра́щивание промы́шленного капита́ла с ба́нковским эк. зро́шчванне прамысло́вага капіта́лу з ба́нкаўскім;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сраще́ние

1. (действие) зрашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. зро́шчванне, -ння ср.;

2. (образование) зрашчэ́нне, -ння ср.;

сраще́ние ко́сти по́сле перело́ма зрашчэ́нне ко́сці пасля́ перало́му;

фразеологи́ческое сраще́ние лингв. фразеалагі́чнае зрашчэ́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)