назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зро́шчвання | |
| зро́шчванню | |
| зро́шчваннем | |
| зро́шчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зро́шчвання | |
| зро́шчванню | |
| зро́шчваннем | |
| зро́шчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Цеснае злучэнне, зліццё чаго‑н. з чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрасці́ць, зрашчу́, зро́сціш, зро́сціць; зро́шчаны;
1. Лечачы, даць магчымасць зрасціся.
2. Злучыць вельмі шчыльна, звязаць (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сра́щивание
1.
2. злучэ́нне, -ння
3. з’ядно́ўванне, -ння
4. (слияние, тесное соединение)
сра́щивание промы́шленного капита́ла с ба́нковским
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сраще́ние
1. (действие) зрашчэ́нне, -ння
2. (образование) зрашчэ́нне, -ння
сраще́ние ко́сти по́сле перело́ма зрашчэ́нне ко́сці пасля́ перало́му;
фразеологи́ческое сраще́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)