зрашэ́ціць, -э́чу, -э́ціш, -э́ціць; -э́ць; -э́чаны; зак., каго-што.

Пакрыць скрозь дзіркамі, зрабіць падобным на рэшата.

З. кулямі сцяну.

|| незак. зрашэ́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрашэ́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрашэ́чу зрашэ́цім
2-я ас. зрашэ́ціш зрашэ́ціце
3-я ас. зрашэ́ціць зрашэ́цяць
Прошлы час
м. зрашэ́ціў зрашэ́цілі
ж. зрашэ́ціла
н. зрашэ́ціла
Загадны лад
2-я ас. зрашэ́ць зрашэ́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зрашэ́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зрашэ́ціць сов. изрешети́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрашэ́ціць, ‑шэчу, ‑шэціш, ‑шэціць; зак., каго-што.

Пакрыць скрозь дзіркамі, прабіць у многіх месцах. Зрашэціць кулямі сцяну. □ — І не шкадую, што вось так мяне зрашэцілі, — вёў рукой па сваім твары [Тарэнта], паказваючы сляды даўніх ран. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изрешети́ть сов. здзіра́віць; зрашэ́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрашэ́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрашэціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрашэ́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зрашэціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрашаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрашачу́ зрашэ́цім
2-я ас. зрашэ́ціш зрашэ́чаце
3-я ас. зрашэ́ціць зрашэ́чаць
Прошлы час
м. зрашаці́ў зрашаці́лі
ж. зрашаці́ла
н. зрашаці́ла
Загадны лад
2-я ас. зрашаці́ зрашаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зрашаці́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прашы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак.

1. што. Сшыць скразным швом, зрабіць шво, швы на чым-н.

П. падэшвы.

П. каўнер.

2. каго-што. Прастрэліць куляй, снарадам; зрашэціць кулямі, асколкамі снарадаў (разм.).

Куля прашыла калена.

П. варожую калону кулямётнай чаргой.

3. што. Правесці які-н. час за шыццём.

П. увесь вечар.

|| незак. прашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.).

|| наз. прашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.) і прашыва́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)