зо́рчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зо́рчаты зо́рчатая зо́рчатае зо́рчатыя
Р. зо́рчатага зо́рчатай
зо́рчатае		 зо́рчатага зо́рчатых
Д. зо́рчатаму зо́рчатай зо́рчатаму зо́рчатым
В. зо́рчаты (неадуш.)
зо́рчатага (адуш.)		 зо́рчатую зо́рчатае зо́рчатыя (неадуш.)
зо́рчатых (адуш.)
Т. зо́рчатым зо́рчатай
зо́рчатаю		 зо́рчатым зо́рчатымі
М. зо́рчатым зо́рчатай зо́рчатым зо́рчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зо́рчаты звёздчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́рчаты, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму зоркі (у 2 знач.); зоркападобны. У аснове пакрыцця будынка ляжаць складаныя зорчатыя скляпенні. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́здчатый зо́рчаты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)