зо́рко нареч.

1. зо́рка;

2. прані́кліва; пі́льна; см. зо́ркий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трахт ‘шлях, гасцінец’ (Мядзв., Скарбы.; навагр., дзятл., бяроз., ЛА, 2): на трахту нікагусенька не зорко (Сержп. Казкі), вытворныя трахтава́я дарога (дзятл., ЛА, 2), трахто́вая дорога (ганц., там жа). Народная адаптацыя зыходнага тракт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прані́кліва нареч.

1. проница́тельно, проникнове́нно, зо́рко;

2. проникнове́нно;

1, 2 см. прані́клівы 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́льна нареч.

1. при́стально; зо́рко;

2. тща́тельно, внима́тельно;

3. бди́тельно;

1-3 см. пі́льны 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́рка I сущ., ж., в разн. знач. звезда́;

з. пе́ршай (друго́й) велічыні́астр. звезда́ пе́рвой (второ́й) величины́;

нерухо́мыя ~кіастр. неподви́жные звёзды;

Паля́рная з. — Поля́рная звезда́;

о́рдэн Чырво́най Зо́ркіо́рден Кра́сной Звезды́;

блука́ючыя ~кі — блужда́ющие звёзды;

марска́я з. — морска́я звезда́;

пераме́нныя ~кіастр. переме́нные звёзды;

пуцяво́дная з. — путево́дная звезда́;

зо́рак з не́ба не хапа́е — звёзд с не́ба не хвата́ет;

нарадзі́цца пад шчаслі́вай ~кай — роди́ться под счастли́вой звездо́й;

узыхо́дзячая з. — восходя́щая звезда́

зо́рка II нареч. зо́рко;

во́чы глядзя́ць з. — глаза́ смо́трят зо́рко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)