зо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зо́нны зо́нная зо́ннае зо́нныя
Р. зо́ннага зо́ннай
зо́ннае		 зо́ннага зо́нных
Д. зо́ннаму зо́ннай зо́ннаму зо́нным
В. зо́нны (неадуш.)
зо́ннага (адуш.)		 зо́нную зо́ннае зо́нныя (неадуш.)
зо́нных (адуш.)
Т. зо́нным зо́ннай
зо́ннаю		 зо́нным зо́ннымі
М. зо́нным зо́ннай зо́нным зо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зо́нны зо́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зоны. Зонныя асаблівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́на, -ы, мн. -ы, зон, ж.

Поле, паласа, прастора паміж якімі-н. межамі, дзвюма лініямі ці ўздоўж якой-н. лініі, а таксама наогул пэўная тэрыторыя, вобласць, што характарызуецца якой-н. агульнай прыметай.

Пагранічная з.

Прыгарадная з.

Бяз’ядзерная з.

З. тундры.

З. адпачынку.

|| прым. зо́нны, -я, -ае і зана́льны, -ая, -ае.

Зонны тарыф.

Занальная доследная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зо́нный зо́нны, зо́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́навы, см. зо́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і зонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)