зо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зо́нд зо́нды
Р. зо́нда зо́ндаў
Д. зо́нду зо́ндам
В. зо́нд зо́нды
Т. зо́ндам зо́ндамі
М. зо́ндзе зо́ндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зонд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Назва розных інструментаў і прыбораў у выглядзе стрыжня, трубкі, якія ўжыв. для даследавання ўнутранай поласці арганізма, глебы і пад.

2. Паветраны шар з самапісным прыборам для метэаралагічных назіранняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зонд (род. зо́нда) м., в разн. знач. зонд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зонд мед., техн. и пр. зонд, род. зо́нда м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зонд, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Медыцынскі інструмент у выглядзе палачкі, трубкі і інш., які ўводзіцца ў глыбіню каналаў і поласць цела з дыягнастычнай ці лячэбнай мэтай. Хірургічны зонд.

2. Металічны шпень, бур для даследавання падглебы. Глебавы зонд.

3. Невялікі паветраны шар з самапішучым прыборам для вывучэння верхніх слаёў атмасферы.

[Фр. sonde.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шар-зо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шар-зо́нд шары́-зо́нды
Р. ша́ра-зо́нда шаро́ў-зо́ндаў
Д. ша́ру-зо́нду шара́м-зо́ндам
В. шар-зо́нд шары́-зо́нды
Т. ша́рам-зо́ндам шара́мі-зо́ндамі
М. ша́ры-зо́ндзе шара́х-зо́ндах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шар-зо́нд, шара-зонда, М (аб) шары-зондзе, м.

Напоўнены вадародам шар для даследаванняў высокіх слаёў атмасферы пры дапамозе аўтаматычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікразо́нд, ‑а, М ‑дзе, м.

Зонд (прыбор для даследавання свідравін) малых памераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раке́та​I техн., воен. раке́та, -ты ж.;

косми́ческая раке́та касмі́чная раке́та;

раке́та-носи́тель раке́та-но́сьбіт;

раке́та-зонд раке́та-зонд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для прамывання. Прамывальны зонд. Прамывальная машына. Прамывальны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)