зо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зо́навы зо́навая зо́навае зо́навыя
Р. зо́навага зо́навай
зо́навае		 зо́навага зо́навых
Д. зо́наваму зо́навай зо́наваму зо́навым
В. зо́навы (неадуш.)
зо́навага (адуш.)		 зо́навую зо́навае зо́навыя (неадуш.)
зо́навых (адуш.)
Т. зо́навым зо́навай
зо́наваю		 зо́навым зо́навымі
М. зо́навым зо́навай зо́навым зо́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зо́навы, см. зо́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́навы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і зонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́нный зо́нны, зо́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)