знітава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. гл. нітавацца.

2. перан. Злучыцца, з’яднацца.

Іх лёсы моцна знітаваліся.

|| наз. знітава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знітава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зніту́ецца зніту́юцца
Прошлы час
м. знітава́ўся знітава́ліся
ж. знітава́лася
н. знітава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знітава́цца сов.

1. (болтами) скрепи́ться, сболти́ться;

2. перен. спая́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знітава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца, зак.

1. Зак. да нітавацца.

2. перан. Злучыцца, з’яднацца. Яшчэ мацней прыціснуўся да частаколу, знітаваўся з ім, зрабіўся частаколінаю я. Баранавых. Мне карцела: можа .. [Анастасся Паўлаўна] што больш пэўнае ведае пра дзядзьку Пракопа, з лёсам якога цяпер гэтак знітаваўся і мой. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; незак.

1. Злучацца нітамі¹.

2. перан. Злучацца, звязвацца.

|| зак. знітава́цца, -ту́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зніто́ўвацца несов., возвр., страд. скрепля́ться, сбо́лчиваться; спа́иваться; см. знітава́цца, зніто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)