зняво́лены, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, пазбаўлены волі, які знаходзіцца ў турме.

|| ж. зняво́леная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зняво́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́ленае зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай
зняво́ленае		 зняво́ленага зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́ленаму зняво́леным
В. зняво́лены (неадуш.)
зняво́ленага (адуш.)		 зняво́леную зняво́ленае зняво́леныя (неадуш.)
зняво́леных (адуш.)
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́леным зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леным зняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́ленае зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай
зняво́ленае		 зняво́ленага зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́ленаму зняво́леным
В. зняво́лены (неадуш.)
зняво́ленага (адуш.)		 зняво́леную зняво́ленае зняво́леныя (неадуш.)
зняво́леных (адуш.)
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́леным зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леным зняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́ленае зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай
зняво́ленае		 зняво́ленага зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́ленаму зняво́леным
В. зняво́лены (неадуш.)
зняво́ленага (адуш.)		 зняво́леную зняво́ленае зняво́леныя (неадуш.)
зняво́леных (адуш.)
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́леным зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леным зняво́леных

Кароткая форма: зняво́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́леным
В. зняво́ленага зняво́леную зняво́леных
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

1. прич. лишённый свобо́ды, заключённый (в тюрьму, под стражу и т.п.), заточённый (в тюрьму и т.п.), подве́ргнутый заключе́нию;

2. в знач. сущ. заключённый, у́зник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняво́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зняволіць.

2. у знач. наз. зняво́лены, ‑ага, м.; зняво́леная, ‑ай, ж. Той (тая), хто пазбаўлены волі і знаходзіцца ў турме. Усе пабеглі да турмы вызваляць зняволеных. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́зень, -зня, мн. -зні, -зняў, м.

Той, хто знаходзіцца пад стражай; зняволены.

Вязні фашысцкіх засценкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заточённый зняво́лены, сасла́ны, паса́джаны; см. заточи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няво́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Раб, зняволены.

2. перан., чаго. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.

Н. пачуццяў.

|| ж. няво́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. няво́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)