зняво́леная ж., сущ. заключённая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняво́лены, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, пазбаўлены волі, які знаходзіцца ў турме.

|| ж. зняво́леная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заключённая сущ. зняво́леная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняво́лены

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́леным
В. зняво́ленага зняво́леную зняво́леных
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́ленае зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай
зняво́ленае		 зняво́ленага зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́ленаму зняво́леным
В. зняво́лены (неадуш.)
зняво́ленага (адуш.)		 зняво́леную зняво́ленае зняво́леныя (неадуш.)
зняво́леных (адуш.)
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́леным зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леным зняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́ленае зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай
зняво́ленае		 зняво́ленага зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́ленаму зняво́леным
В. зняво́лены (неадуш.)
зняво́ленага (адуш.)		 зняво́леную зняво́ленае зняво́леныя (неадуш.)
зняво́леных (адуш.)
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́леным зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леным зняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняво́лены зняво́леная зняво́ленае зняво́леныя
Р. зняво́ленага зняво́ленай
зняво́ленае		 зняво́ленага зняво́леных
Д. зняво́ленаму зняво́ленай зняво́ленаму зняво́леным
В. зняво́лены (неадуш.)
зняво́ленага (адуш.)		 зняво́леную зняво́ленае зняво́леныя (неадуш.)
зняво́леных (адуш.)
Т. зняво́леным зняво́ленай
зняво́ленаю		 зняво́леным зняво́ленымі
М. зняво́леным зняво́ленай зняво́леным зняво́леных

Кароткая форма: зняво́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зняволіць.

2. у знач. наз. зняво́лены, ‑ага, м.; зняво́леная, ‑ай, ж. Той (тая), хто пазбаўлены волі і знаходзіцца ў турме. Усе пабеглі да турмы вызваляць зняволеных. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)