знаё́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. знаё́мка знаё́мкі
Р. знаё́мкі знаё́мак
Д. знаё́мцы знаё́мкам
В. знаё́мку знаё́мак
Т. знаё́мкай
знаё́мкаю		 знаё́мкамі
М. знаё́мцы знаё́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знаёмка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Разм. Жан. да знаёмец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)