знаменава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знамяну́ю |
знамяну́ем |
| 2-я ас. |
знамяну́еш |
знамяну́еце |
| 3-я ас. |
знамяну́е |
знамяну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
знаменава́ў |
знаменава́лі |
| ж. |
знаменава́ла |
| н. |
знаменава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
знамяну́й |
знамяну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
знамяну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знаменава́ць, ‑мяную, ‑мянуеш, ‑мянуе; незак., што.
Кніжн. Азначаць што‑н., сведчыць аб чым‑н. Вялікая Кастрычніцкая рэвалюцыя знаменавала сабою пачатак новай эры, новага спосабу жыцця на адной шостай частцы зямнога шара. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)