зна́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зна́к зна́кі
Р. зна́ка зна́каў
Д. зна́ку зна́кам
В. зна́к зна́кі
Т. зна́кам зна́камі
М. зна́ку зна́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Інструмент, якім робяць меткі, знакі.

2. Той, хто ставіць меткі, знакі на чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пісьмёны, -аў.

Пісьмовыя знакі, літары, пераважна старажытныя.

Старажытныя славянскія п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апазнава́льны опознава́тельный;

~ныя зна́кі — опознава́тельные зна́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрадко́вы надстро́чный;

~выя зна́кі — надстро́чные зна́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

волноприбо́йный хвалепрыбо́йны;

волноприбо́йные зна́ки хвалепрыбо́йныя зна́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надстро́чный надрадко́вы;

надстро́чные зна́ки надрадко́выя зна́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

препина́ние / зна́ки препина́ния грам. зна́кі прыпы́нку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасме́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Падаючы адзін другому якія-н. знакі, паціху смяяцца ў сувязі з чым-н. або з каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́тчык, ‑а, м.

1. Інструмент, якім робяць меткі, знакі.

2. Той, хто ставіць меткі, знакі на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)