знайдзё́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знайдзё́н |
знайдзё́ны |
| Р. |
знайдзё́на |
знайдзё́наў |
| Д. |
знайдзё́ну |
знайдзё́нам |
| В. |
знайдзё́на |
знайдзё́наў |
| Т. |
знайдзё́нам |
знайдзё́намі |
| М. |
знайдзё́не |
знайдзё́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знайдзён м., разг., см. зна́йдыш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
на́йдёныш разг. зна́йдыш, -ша м., знайдзён, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подки́дыш падкі́дыш, -ша м., зна́йдыш, -ша м., знайдзён, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)