змяра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змяра́ю |
змяра́ем |
| 2-я ас. |
змяра́еш |
змяра́еце |
| 3-я ас. |
змяра́е |
змяра́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
змяра́ў |
змяра́лі |
| ж. |
змяра́ла |
| н. |
змяра́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
змяра́й |
змяра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
змяра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да змераць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
Вызначыць якой-н. мерай велічыню чаго-н.
З. глыбіню вадаёма.
З. тэмпературу.
З. вокам (перан.: уважліва аглядаць каго-н., нібы ацэньваючы).
|| незак. змяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)