змяле́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
змяле́лы |
змяле́лая |
змяле́лае |
змяле́лыя |
| Р. |
змяле́лага |
змяле́лай
змяле́лае |
змяле́лага |
змяле́лых |
| Д. |
змяле́ламу |
змяле́лай |
змяле́ламу |
змяле́лым |
| В. |
змяле́лы (неадуш.)
змяле́лага (адуш.) |
змяле́лую |
змяле́лае |
змяле́лыя (неадуш.)
змяле́лых (адуш.) |
| Т. |
змяле́лым |
змяле́лай
змяле́лаю |
змяле́лым |
змяле́лымі |
| М. |
змяле́лым |
змяле́лай |
змяле́лым |
змяле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змяле́лы (о реке и т.п.) обмеле́лый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змяле́лы, ‑ая, ‑ае.
Які змялеў, зрабіўся мелкім. Змялелая рака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
измельча́вший
1. здрабне́лы;
2. (обмелевший) змяле́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)