змя́кчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змя́кчаны змя́кчаная змя́кчанае змя́кчаныя
Р. змя́кчанага змя́кчанай
змя́кчанае		 змя́кчанага змя́кчаных
Д. змя́кчанаму змя́кчанай змя́кчанаму змя́кчаным
В. змя́кчаны (неадуш.)
змя́кчанага (адуш.)		 змя́кчаную змя́кчанае змя́кчаныя (неадуш.)
змя́кчаных (адуш.)
Т. змя́кчаным змя́кчанай
змя́кчанаю		 змя́кчаным змя́кчанымі
М. змя́кчаным змя́кчанай змя́кчаным змя́кчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змя́кчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змя́кчаны змя́кчаная змя́кчанае змя́кчаныя
Р. змя́кчанага змя́кчанай
змя́кчанае		 змя́кчанага змя́кчаных
Д. змя́кчанаму змя́кчанай змя́кчанаму змя́кчаным
В. змя́кчаны (неадуш.)
змя́кчанага (адуш.)		 змя́кчаную змя́кчанае змя́кчаныя (неадуш.)
змя́кчаных (адуш.)
Т. змя́кчаным змя́кчанай
змя́кчанаю		 змя́кчаным змя́кчанымі
М. змя́кчаным змя́кчанай змя́кчаным змя́кчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змя́кчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змя́кчаны змя́кчаная змя́кчанае змя́кчаныя
Р. змя́кчанага змя́кчанай
змя́кчанае		 змя́кчанага змя́кчаных
Д. змя́кчанаму змя́кчанай змя́кчанаму змя́кчаным
В. змя́кчаны (неадуш.)
змя́кчанага (адуш.)		 змя́кчаную змя́кчанае змя́кчаныя (неадуш.)
змя́кчаных (адуш.)
Т. змя́кчаным змя́кчанай
змя́кчанаю		 змя́кчаным змя́кчанымі
М. змя́кчаным змя́кчанай змя́кчаным змя́кчаных

Кароткая форма: змя́кчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змя́кчаны в разн. знач. смягчённый; см. змякчы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змя́кчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад змякчыць.

2. у знач. прым. Які страціў суровасць, строгасць, стаў мяккім, лагодным, падатлівым. Змякчаны погляд.

3. у знач. прым. Які вымаўляецца з дадатковым пад’ёмам спінкі языка; палатальны (пра гукі мовы). Змякчаныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смягчённый змя́кчаны, памя́кчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умягчённый змя́кчаны, памя́кчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; змя́кчаны; зак.

1. што. Зрабіць больш мяккім, эластычным.

З. скуру.

2. перан., што. Аслабіць, зменшыць.

З. удар.

З. боль.

З. прыгавор.

3. перан., каго (што). Зменшыць чыю-н. суровасць, зрабіць больш мяккім, лагодным.

З. суровага бацьку.

|| незак. змякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)