змякча́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. змякча́льнік
Р. змякча́льніку
Д. змякча́льніку
В. змякча́льнік
Т. змякча́льнікам
М. змякча́льніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змякча́льнік, -ку м.

1. хим. смягчи́тель;

2. мед. мягчи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змякча́льнік, ‑а, м.

Спец. Хімічнае рэчыва, якое дадаецца ў лакі і фарбы для павелічэння іх мяккасці, эластычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смягчи́тель хим. змякча́льнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мягчи́тель мед., хим. змякча́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)