змяка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. змяка́ю змяка́ем
2-я ас. змяка́еш змяка́еце
3-я ас. змяка́е змяка́юць
Прошлы час
м. змяка́ў змяка́лі
ж. змяка́ла
н. змяка́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час змяка́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змяка́ць несов., прям., перен., разг. обмяка́ть; смяка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмяка́ть несов., разг. абмяка́ць, змяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смяка́ть несов., прост.

1. змяка́ць, мя́кнуць;

2. змяка́ць, абмяка́ць;

3. мякчэ́ць; см. смя́кнуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)