змы́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змы́слы змы́слая змы́слае змы́слыя
Р. змы́слага змы́слай
змы́слае		 змы́слага змы́слых
Д. змы́сламу змы́слай змы́сламу змы́слым
В. змы́слы (неадуш.)
змы́слага (адуш.)		 змы́слую змы́слае змы́слыя (неадуш.)
змы́слых (адуш.)
Т. змы́слым змы́слай
змы́слаю		 змы́слым змы́слымі
М. змы́слым змы́слай змы́слым змы́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змы́слы обл. сообрази́тельный, смека́листый, нахо́дчивый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змы́слы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Кемлівы, знаходлівы. — [Дзед Талаш] чалавек змыслы, хітры, асцярожны, але рашучы і смелы і чалавек паважаны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змы́сл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змы́сл змы́слы
Р. змы́слу змы́слаў
Д. змы́слу змы́слам
В. змы́сл змы́слы
Т. змы́слам змы́сламі
М. змы́сле змы́слах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)