зму́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зму́шаны зму́шаная зму́шанае зму́шаныя
Р. зму́шанага зму́шанай
зму́шанае		 зму́шанага зму́шаных
Д. зму́шанаму зму́шанай зму́шанаму зму́шаным
В. зму́шаны (неадуш.)
зму́шанага (адуш.)		 зму́шаную зму́шанае зму́шаныя (неадуш.)
зму́шаных (адуш.)
Т. зму́шаным зму́шанай
зму́шанаю		 зму́шаным зму́шанымі
М. зму́шаным зму́шанай зму́шаным зму́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зму́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зму́шаны зму́шаная зму́шанае зму́шаныя
Р. зму́шанага зму́шанай
зму́шанае		 зму́шанага зму́шаных
Д. зму́шанаму зму́шанай зму́шанаму зму́шаным
В. зму́шаны (неадуш.)
зму́шанага (адуш.)		 зму́шаную зму́шанае зму́шаныя (неадуш.)
зму́шаных (адуш.)
Т. зму́шаным зму́шанай
зму́шанаю		 зму́шаным зму́шанымі
М. зму́шаным зму́шанай зму́шаным зму́шаных

Кароткая форма: зму́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зму́шаны вы́нужденный, принуждённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зму́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад змусіць.

2. у знач. прым. Які адбываецца па прымусу ці па неабходнасці, у залежнасці ад якіх‑н. абставін; вымушаны. Змушанае прызнанне. □ Колас насумаваўся ў змушаным расставанні з роднаю зямлёю, сніць і бачыць яе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зму́сіць, зму́шу, зму́сіш, зму́сіць; зму́шаны; зак., каго-што і з інф.

Тое, што і вымусіць.

Стары змусіў мяне паехаць у горад.

|| незак. змуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

принуждённый

1. прич. прыму́шаны; зму́шаны;

2. прил. вы́мушаны, зму́шаны; (натянутый) наця́гнуты; (неестественный) ненатура́льны, шту́чны;

принуждённые мане́ры наця́гнутыя (ненатура́льныя) мане́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папасвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак.

Разм. Сварыцца доўга, неаднаразова. Папасварыўшыся некалькі дзён і на жонку і на дачку, бацька змушаны быў згадзіцца на вяселле. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навярэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Стаміць, натрудзіць да хваравітага стану якую‑н. частку цела. Каб не надта навярэдзіць нагі і не вярнуцца з паўдарогі, я праз кожныя дваццаць — трыццаць крокаў змушаны быў садзіцца на абочыну і адпачываць... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нужденный

1. прич. вы́мушаны, зму́шаны, прыму́шаны;

вы́нужденный обстоя́тельствами вы́мушаны акалі́чнасцямі;

2. прил. вы́мушаны;

вы́нужденная поса́дка ав. вы́мушаная паса́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бана́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць, асаблівасць банальнага. А. Кістаў лічыў ворагамі сапраўднага рэалістычнага мастацтва рамесніцкія штампы, халодную абыякавасць і банальнасць. «Маладосць».

2. Збіты выраз, штамп; хадульны вобраз; агульнавядомая думка. Пераможаны ў гэтым слоўным турніры змушаны будзе адысціся, а з .. [дзяўчынай] астанецца той, хто больш пагаварыць ёй прыемных банальнасцей. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)