змудрава́ць гл. мудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змудрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змудру́ю змудру́ем
2-я ас. змудру́еш змудру́еце
3-я ас. змудру́е змудру́юць
Прошлы час
м. змудрава́ў змудрава́лі
ж. змудрава́ла
н. змудрава́ла
Загадны лад
2-я ас. змудру́й змудру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час змудрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змудрава́ць сов., разг.

1. су́мничать, схитри́ть;

2. (умничая, совершить нелепый поступок) смудри́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змудрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм.

1. Мудруючы, зрабіць што‑н. недарэчнае, абсурднае.

2. Зрабіць, змайстраваць што‑н., прымяняючы выдумку, умельства. Непадалёк калгасныя цесляры змудравалі хатку, нешта накшталт інтэрната для пастухоў і даярак. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. над чым і без дап. Рабіць што-н. складанае, незвычайнае.

2. Залішне ўскладняць якую-н. справу.

|| зак. намудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й і змудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й.

|| наз. мудрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змудраге́ліць сов., разг., см. змудрава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́мничать сов., разг. змудрава́ць, змудраге́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змудраге́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм. Тое, што і змудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смудри́ть и смудрова́ть сов., разг. змудрава́ць, змудраге́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)