змо́ўчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўчванне
Р. змо́ўчвання
Д. змо́ўчванню
В. змо́ўчванне
Т. змо́ўчваннем
М. змо́ўчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́ўчванне ср. ума́лчивание, умолча́ние; см. змо́ўчваць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умолча́ние змо́ўчанне, -ння ср., замо́ўчанне, -ння ср., умаўча́нне, -ння ср.; неоконч. змо́ўчванне, -ння ср., замо́ўчванне, -ння ср.;

◊

фигу́ра умолча́ния фігу́ра змаўча́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)