змо́ршчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ршчаны змо́ршчаная змо́ршчанае змо́ршчаныя
Р. змо́ршчанага змо́ршчанай
змо́ршчанае		 змо́ршчанага змо́ршчаных
Д. змо́ршчанаму змо́ршчанай змо́ршчанаму змо́ршчаным
В. змо́ршчаны (неадуш.)
змо́ршчанага (адуш.)		 змо́ршчаную змо́ршчанае змо́ршчаныя (неадуш.)
змо́ршчаных (адуш.)
Т. змо́ршчаным змо́ршчанай
змо́ршчанаю		 змо́ршчаным змо́ршчанымі
М. змо́ршчаным змо́ршчанай змо́ршчаным змо́ршчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́ршчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ршчаны змо́ршчаная змо́ршчанае змо́ршчаныя
Р. змо́ршчанага змо́ршчанай
змо́ршчанае		 змо́ршчанага змо́ршчаных
Д. змо́ршчанаму змо́ршчанай змо́ршчанаму змо́ршчаным
В. змо́ршчаны (неадуш.)
змо́ршчанага (адуш.)		 змо́ршчаную змо́ршчанае змо́ршчаныя (неадуш.)
змо́ршчаных (адуш.)
Т. змо́ршчаным змо́ршчанай
змо́ршчанаю		 змо́ршчаным змо́ршчанымі
М. змо́ршчаным змо́ршчанай змо́ршчаным змо́ршчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́ршчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ршчаны змо́ршчаная змо́ршчанае змо́ршчаныя
Р. змо́ршчанага змо́ршчанай
змо́ршчанае		 змо́ршчанага змо́ршчаных
Д. змо́ршчанаму змо́ршчанай змо́ршчанаму змо́ршчаным
В. змо́ршчаны (неадуш.)
змо́ршчанага (адуш.)		 змо́ршчаную змо́ршчанае змо́ршчаныя (неадуш.)
змо́ршчаных (адуш.)
Т. змо́ршчаным змо́ршчанай
змо́ршчанаю		 змо́ршчаным змо́ршчанымі
М. змо́ршчаным змо́ршчанай змо́ршчаным змо́ршчаных

Кароткая форма: змо́ршчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́ршчаны

1. намо́рщенный, смо́рщенный;

2. смо́рщенный;

1, 2 см. змо́ршчыць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ршчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зморшчыць.

2. у знач. прым. Пакрыты маршчынамі. Твар .. [бабкі] быў маленькі, зморшчаны, губы западалі ў рот, і гаварыла яна неяк мякка, нібы словы зліпаліся адно з адным. Скрыган. // З маршчыністым тварам. І хоць гэтай бяззубай, зморшчанай, як стары засушаны грыб, пляткарцы ніхто не верыў, але званіцу не бурылі. Ваданосаў.

3. у знач. прым. Пакарабачаны, пакрыты складкамі. [Да вады] прыліпала зморшчанае лісце. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смо́рщенный змо́ршчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адру́злы, -ая, -ае (разм.).

Які страціў пругкасць; вялы, зморшчаны, друзлы.

А. твар.

|| наз. адру́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

съёженный

1. ску́рчаны, сагну́ты;

2. ску́рчаны; сагну́ты, сці́снуты;

3. змо́ршчаны; см. съёжить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Каржане́ць ’абсыхаць’ (Юрч.), ’не расці’ (Янк. БП). Параўн. рус. коржавый ’сухі, зморшчаны, шорсткі’, коржаветь ’цвярдзець’, да корж (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адру́злы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў пругкасць, свежасць; вялы, зморшчаны (пра твар, скуру і пад.). Адрузлы, з чырвона-карычневымі плямамі загару, твар у Вабейкі ільсніўся ад поту. Хадкевіч. Чорныя вочкі хутка глянулі і зноў схаваліся пад адрузлымі павекамі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)