змеяло́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
змеяло́ў |
змеяло́вы |
| Р. |
змеяло́ва |
змеяло́ваў |
| Д. |
змеяло́ву |
змеяло́вам |
| В. |
змеяло́ва |
змеяло́ваў |
| Т. |
змеяло́вам |
змеяло́вамі |
| М. |
змеяло́ве |
змеяло́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змеяло́ў, -ло́ва м. змеело́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змеело́в змеяло́ў, -ло́ва м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)