зме́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́шчаны зме́шчаная зме́шчанае зме́шчаныя
Р. зме́шчанага зме́шчанай
зме́шчанае
зме́шчанага зме́шчаных
Д. зме́шчанаму зме́шчанай зме́шчанаму зме́шчаным
В. зме́шчаны (неадуш.)
зме́шчанага (адуш.)
зме́шчаную зме́шчанае зме́шчаныя (неадуш.)
зме́шчаных (адуш.)
Т. зме́шчаным зме́шчанай
зме́шчанаю
зме́шчаным зме́шчанымі
М. зме́шчаным зме́шчанай зме́шчаным зме́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́шчаны зме́шчаная зме́шчанае зме́шчаныя
Р. зме́шчанага зме́шчанай
зме́шчанае
зме́шчанага зме́шчаных
Д. зме́шчанаму зме́шчанай зме́шчанаму зме́шчаным
В. зме́шчаны (неадуш.)
зме́шчанага (адуш.)
зме́шчаную зме́шчанае зме́шчаныя (неадуш.)
зме́шчаных (адуш.)
Т. зме́шчаным зме́шчанай
зме́шчанаю
зме́шчаным зме́шчанымі
М. зме́шчаным зме́шчанай зме́шчаным зме́шчаных

Кароткая форма: зме́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́шчаны

1. в разн. знач. помещённый;

2. вмещённый, умещённый;

1, 2 см. змясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад змясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умещённый зме́шчаны, уме́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрадко́вы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, змешчаны над радком.

Н. знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

помещённый

1. зме́шчаны; адда́дзены;

2. зме́шчаны, паста́ўлены, пакла́дзены, скла́дзены; (вмещённый) уме́шчаны, уто́ўплены; см. помести́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́дпіс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі тэкст, змешчаны на якім-н. прадмеце.

Памятны н.

Н. на канверце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друкава́ны, -ая, -ае.

1. Зроблены друкаваным спосабам; не рукапісны.

Друкаваная кніга.

2. Які мае форму, знешні выгляд друкаванага.

Друкаваныя літары.

3. Змешчаны ў друку¹.

Друкаваныя варыянты верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наказны́, ‑ая, ‑ое.

Уст. У якім змешчаны наказ. Наказная грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)