зме́ншаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́ншаны зме́ншаная зме́ншанае зме́ншаныя
Р. зме́ншанага зме́ншанай
зме́ншанае
зме́ншанага зме́ншаных
Д. зме́ншанаму зме́ншанай зме́ншанаму зме́ншаным
В. зме́ншаны (неадуш.)
зме́ншанага (адуш.)
зме́ншаную зме́ншанае зме́ншаныя (неадуш.)
зме́ншаных (адуш.)
Т. зме́ншаным зме́ншанай
зме́ншанаю
зме́ншаным зме́ншанымі
М. зме́ншаным зме́ншанай зме́ншаным зме́ншаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́ншаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́ншаны зме́ншаная зме́ншанае зме́ншаныя
Р. зме́ншанага зме́ншанай
зме́ншанае
зме́ншанага зме́ншаных
Д. зме́ншанаму зме́ншанай зме́ншанаму зме́ншаным
В. зме́ншаны (неадуш.)
зме́ншанага (адуш.)
зме́ншаную зме́ншанае зме́ншаныя (неадуш.)
зме́ншаных (адуш.)
Т. зме́ншаным зме́ншанай
зме́ншанаю
зме́ншаным зме́ншанымі
М. зме́ншаным зме́ншанай зме́ншаным зме́ншаных

Кароткая форма: зме́ншана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́ншаны уменьшённый, уме́ньшенный; уба́вленный; уме́ренный; см. зме́ншыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́ншаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уменьшённый паме́ншаны; зме́ншаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Меню́ ’набор страў да снедання, абеду, вячэры’, ’лісток, дзе пералічаны стравы ў сталовай, кафэ, рэстаране’ (ТСБМ). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 80) з франц. menuзменшаны пералік блюд’ < лац. minutasзменшаны’ (Голуб-Ліер, 310).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

увёрнутый

1. укру́чаны;

2. укру́чаны; зме́ншаны, паме́ншаны; см. уверну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умалённый

1. прыме́ншаны, зме́ншаны;

2. прыні́жаны, зні́жаны; см. умали́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асла́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аслабіць.

2. у знач. прым. Знясілены, пазбаўлены сілы. // Зменшаны ў сіле чаго‑н. // Менш сцягнуты, сціснуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад звузіць.

2. у знач. прым. Зменшаны, вузкі. Часам нешта атрымлівалася і няблага, і Крэйдзік нават ухвальна ківаў галавою, але ў звужаных вачах і строга падціснутых вуснах майстра таілася незадаволенасць. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)