зме́еў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зме́еў зме́ева зме́ева зме́евы
Р. зме́евага зме́евай
зме́евае
зме́евага зме́евых
Д. зме́еваму зме́евай зме́еваму зме́евым
В. зме́еў (неадуш.)
зме́евага (адуш.)
зме́еву зме́ева зме́евы (неадуш.)
зме́евых (адуш.)
Т. зме́евым зме́евай
зме́еваю
зме́евым зме́евымі
М. зме́евым зме́евай зме́евым зме́евых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́еў, змеева.

Нар.-паэт. Які належыць змею. Тым часам змеевы служкі — цівуны ды гайдукі — самі панамі парабіліся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)