змахлява́ць гл. махляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змахлява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змахлю́ю |
змахлю́ем |
| 2-я ас. |
змахлю́еш |
змахлю́еце |
| 3-я ас. |
змахлю́е |
змахлю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
змахлява́ў |
змахлява́лі |
| ж. |
змахлява́ла |
| н. |
змахлява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
змахлю́й |
змахлю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
змахлява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змахлява́ць сов., разг. смоше́нничать, сплутова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змахлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.
Разм. Зрабіць несумленны ўчынак; ашукаць, зжульнічаць. Вельмі часта Андрэйка імкнуўся змахляваць, спрачаўся, даводзіў, што мяч забіты правільна, і тут жа падміргваў Валодзьку: маўляў, падтрымай. Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
махлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак. (разм.).
Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць.
|| зак. змахлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й.
|| наз. махлява́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сжу́льничать сов., прост. зжу́льнічаць, змахлява́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смоше́нничать сов., разг. змахлява́ць; (сплутовать) скруці́ць; (обмануть) ашука́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сплутова́ть сов., разг. змахлява́ць, скруці́ць; (обмануть) ашука́ць; (схитрить) схітрава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намахля́рыць
‘змахляваць, накруціць; з дапамогай махлярства здабыць што-небудзь у пэўнай колькасці, зрабіць што-небудзь памылкова, недарэчна’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намахля́ру |
намахля́рым |
| 2-я ас. |
намахля́рыш |
намахля́рыце |
| 3-я ас. |
намахля́рыць |
намахля́раць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намахля́рыў |
намахля́рылі |
| ж. |
намахля́рыла |
| н. |
намахля́рыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
намахля́р |
намахля́рце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
намахля́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Махлява́ць, махлева́ць ’ашукваць, жульнічаць’ (Нас., Шат., Касп., Бір. Дзярж., Сцяшк., Сцяц., Федар. 2, Сл. ПЗБ), ’круціць, маніць, хітрыць’ (КЭС, лаг.), рагач. мухлева́ць, тураў. мухлёва́ць ’тс’ (КЭС, ТС), мыхлюва́цца ’карыстацца воляй і добрымі ўмовамі’ (Бяльк.). Ст.-бел. (вы)махлевати (XVII ст.) ’змахляваць’ запазычана са ст.-польск. machlować ’махляваць, падманваць’, якое з н.-ням. makeln, mäkeln, гал. makelen < maken = machen ’рабіць’ (Брукнер, 317). Фасмер (3, 19) рус. махлевать, мухлевать, мухловать, мухлять ’падманваць’ выводзіць, аднак, з ням. (арго) moheln ’пазначаць карты’ (адкуль новав.-ням. mogeln ’хітрыць, надуваць’), якое са ст.-яўр. mâhal ’разбаўляць віно’. Сюды ж махлёўка ’ашуканка’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)