зманеўрава́ць гл. манеўраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зманеўрава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зманеўру́ю зманеўру́ем
2-я ас. зманеўру́еш зманеўру́еце
3-я ас. зманеўру́е зманеўру́юць
Прошлы час
м. зманеўрава́ў зманеўрава́лі
ж. зманеўрава́ла
н. зманеўрава́ла
Загадны лад
2-я ас. зманеўру́й зманеўру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зманеўрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зманеўрава́ць сов. сманеври́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зманеўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.

Зак. да манеўраваць (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Рабіць манеўр, манеўры (у 1, 3 і 4 знач.).

Паравоз манеўруе.

2. Лавіраваць, абыходзіць перашкоду.

М. сярод перашкод.

3. перан. Дзейнічаць так, каб ашукаць каго-н.; хітрыць (разм.).

Няма чаго м.

4. перан., чым. Умела распараджацца чым-н., выкарыстоўваць што-н.

М. тэхнікай.

|| зак. зманеўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е (да 1 і 2 знач.).

|| наз. манеўрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сманеври́ровать сов. зманеўрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)