змакрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Стаць мокрым, намокнуць (ад поту, слёз, расы і пад.).

З. на дажджы.

Кашуля змакрэла ад поту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змакрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змакрэ́ю змакрэ́ем
2-я ас. змакрэ́еш змакрэ́еце
3-я ас. змакрэ́е змакрэ́юць
Прошлы час
м. змакрэ́ў змакрэ́лі
ж. змакрэ́ла
н. змакрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. змакрэ́й змакрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час змакрэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змакрэ́ць сов.

1. (на дожде) измо́кнуть, промо́кнуть;

2. вспо́теть, упа́риться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць мокрым, намокнуць (ад поту, слёз, расы і пад.). Ад стараннасці змакрэлі рукі, я стаўляў кляксы, бясконца крэсліў, быў блізкі да плачу. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Станавіцца мокрым, вільготным.

|| зак. змакрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змакрэ́лы

1. измо́кший, промо́кший;

2. вспоте́вший, упа́рившийся;

1, 2 см. змакрэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад вільгаці і цяпла; згнісці, сатлець. [Дзядзька:] — Вы бачылі, мужчыны, жыта якое наша. Усё сапрэла. Сергіевіч. Дзед кажа, што гэта ўжо бярвенне ўсярэдзіне сапрэла на парахню. Сабаленка.

2. Змакрэць ад поту. [Патржанецкі:] — У мяне сапрэлі ногі. Я не разуваўся трое сутак. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)