змага́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змага́рка змага́ркі
Р. змага́ркі змага́рак
Д. змага́рцы змага́ркам
В. змага́рку змага́рак
Т. змага́ркай
змага́ркаю		 змага́ркамі
М. змага́рцы змага́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змага́рка ж. (за што) боре́ц м., побо́рница (чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змага́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да змагар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змага́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто змагаецца з кім-н. за што-н., барацьбіт.

З. за справядлівасць.

З. за мір.

|| ж. змага́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. змага́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ревни́тельница книжн., уст. апяку́нка, -кі ж.; прыхі́льніца, -цы ж.; змага́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побо́рница змага́рка, -кі ж.; прыхі́льніца, -цы ж.; абаро́нніца, -цы ж.; засту́пніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)