двайко́вы, -ая, -ае.
Звязаны з дзвюма велічынямі або які складаецца з двух кампанентаў.
Двайковая сістэма
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
двайко́вы, -ая, -ае.
Звязаны з дзвюма велічынямі або які складаецца з двух кампанентаў.
Двайковая сістэма
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
злічэ́нне, -я,
Сукупнасць прыёмаў абазначэння ў ліках, спосабаў вылічэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзесятко́вы, -ая, -ае.
Заснаваны на лічэнні дзясяткамі.
Дзесятковая сістэма
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
злічэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| злічэ́нне | |
| злічэ́нню | |
| злічэ́нне | |
| злічэ́ннем | |
| злічэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дваі́чны двои́чный;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злічэ́нне, ‑я,
1. Улік, падлік.
2. Спосаб выражэння і абазначэння лікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нумара́цыя, ‑і,
1.
2. Лічбавае абазначэнне прадметаў, якія змяшчаюцца ў паслядоўным парадку.
3. Сукупнасць прыёмаў называння і абазначэння лікаў; сістэма
[Лац. numeratio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)