злічы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. злі́чыцца злі́чацца
Прошлы час
м. злічы́ўся злічы́ліся
ж. злічы́лася
н. злічы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злічы́цца сов. сосчита́ться, сче́сться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злічы́цца, злічыцца; зак.

Аказацца злічаным; падлічыцца. Даходы ў канцы года злічацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злі́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да злічыцца.

2. Зал. да злічваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злі́чвацца несов., возвр., страд. сосчи́тываться; см. злічы́цца, злі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)