зліва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зліва́нне
Р. зліва́ння
Д. зліва́нню
В. зліва́нне
Т. зліва́ннем
М. зліва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зліва́нне ср. слива́ние, слив м.;

з. адфільтрава́най ва́дкасці — слива́ние (слив) отфильтро́ванной жи́дкости; см. зліва́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зліваць — зліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліць, злію́, зліе́ш, зліе́; зліём, зліяце́, злію́ць і салью́, салье́ш, салье́; сальём, сальяце́, салью́ць; зліў, зліла́, -ло́, -лі; злі; зліты; зак., што.

1. Адліць, каб аддзяліць што-н. ад чаго-н.

З. ваду са зваранай бульбы.

2. Выліць, пераліць што-н. куды-н.

З. тлушч у слоік.

3. Змяшаць, наліўшы з розных месц.

З. малако ад розных кароў.

4. перан. Злучыць, аб’яднаць.

З. галасы.

З. два прадпрыемствы.

З. сваю душу з прыродай (перан.).

5. Заліць усю паверхню вадкасцю.

З. падлогу вадой.

|| незак. зліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зліва́нне, -я, н. (паводле 1—3 і 5 знач.), зліў, злі́ву, м. (да 3 знач.; спец.) і зліццё, -я́, н. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слива́ние зліва́нне, -ння ср., зліццё, -цця́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слив м.

1. (действие) зліў, род. злі́ву м., зліва́нне, -ння ср., зліццё, -цця́ ср.;

2. спец. зліў, род. злі́ва, сток, род. сто́ка м., сто́ка, -кі ж.;

3. (убыль весеннего разлива) обл. спад, род. спа́ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)