зляпля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зляпля́ю |
зляпля́ем |
| 2-я ас. |
зляпля́еш |
зляпля́еце |
| 3-я ас. |
зляпля́е |
зляпля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зляпля́ў |
зляпля́лі |
| ж. |
зляпля́ла |
| н. |
зляпля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зляпля́й |
зляпля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зляпля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зляпля́ць несов., см. зле́пліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слепля́ть несов.
1. (делать слепок) ляпі́ць, зле́пліваць, зляпля́ць;
2. (склеивать) зле́пліваць, зляпля́ць;
2. (склеивать) зле́пліваць, зляпля́ць;
3. перен. (небрежно делать), разг. зле́пліваць, зляпля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сле́пливать несов.
1. (делать слепок) ляпі́ць, зле́пліваць, зляпля́ць;
2. (склеивать) зле́пліваць, зляпля́ць;
3. перен. (делать небрежно), разг. зле́пліваць, зляпля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)