зля́мчыць гл. лямчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зля́мчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зля́мчу зля́мчым
2-я ас. зля́мчыш зля́мчыце
3-я ас. зля́мчыць зля́мчаць
Прошлы час
м. зля́мчыў зля́мчылі
ж. зля́мчыла
н. зля́мчыла
Загадны лад
2-я ас. зля́мчы зля́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зля́мчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зля́мчыць сов., см. злямцава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зля́мчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Тое, што і злямцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што.

Збіваць у лямец, рабіць лямцам.

Л. воўну.

|| зак. зля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

|| звар. ля́мчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скло́чить сов., прост. склы́чыць, зля́мчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)