Verbum

анлайнавы слоўнік

злы́гванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злы́гванне ср.

1. сни́зывание; сни́зка ж.;

2. (верёвкой, своркой) свя́зывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злы́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. злыгваць — злыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

1. Знізаць, звязаць.

З. стаеннікаў.

2. перан. Злучыць, звязаць.

Ходзяць, нібы чорт іх злыгаў.

|| незак. злы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. злы́гванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сни́зывание нані́званне, -ння ср., зні́званне, -ння ср., злы́гванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сни́зка ж.

1. (действие) разг. нані́званне, -ння ср., зні́званне, -ння ср., злы́гванне, -ння ср.;

2. (низка) ні́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)